رنگ پریدگی یا کبود شدن انگشتان یا پاها از سرما یا استرس؛
استروئید می تواند به عنوان یک درمان فوری، به عضله یا ورید تزریق شود.
گاهی اوقات، بیماری لوپوس مستقیما بر وی قلب و ریه ها تاثیر می گذارد. بیشتر اوقات، باعث التهاب در بافت های اطراف قلب (پریکارد) و ریه ها (پرده جنب) می شود، که هر دو باعث تنگی نفس و درد های شدید در قفسه سینه می شوند. به ندرت ممکن است مقادیر زیادی مایعات در این بافت ها ایجاد شده و باعث تنگی نفس شدید شود.
از این رو شکستگی های کوچک در استخوان ایجاد می شوند و در نهایت، استخوان دچار شکستگی خواهد شد. این شرایط بیشتر برای مفاصل باسن اتفاق می افتد.
اگر پزشک مشکوک به این باشد که لوپوس بر روی ریه‌ها یا قلب اثر بگذارد، ممکن است موراد زیر را پیشنهاد دهد:
در حال حاضر هیچ راه درمان قطعی برای لوپوس وجود ندارد؛ اما افراد با کنترل علائم و دوران عود بیماری با تغییر سبک زندگی و مصرف دارو، می توانند این شرایط را کنترل کنند.
یکی از علائم لوپوس اریتماتوز جلدی، تورم در اطراف چشم است که باعث اختلال در دید بیماران می‌شود.
عوارض جانبی سرکوب کننده‌های ایمنی ممکن است شامل افزایش خطر عفونت، آسیب کبدی، کاهش باروری و افزایش خطر ابتلا به سرطان باشد.
امروزه شواهد کافی مبنی بر دست داشتن استروژن در بیماری لوپوس در اختیار نیست. اگر ارتباطی وجود داشته تفاوت بیماری لوپوس و روماتیسم باشد، درمان های بر پایه استروژن در تنظیم شدت این بیماری موثر هستند؛ البته باید مطالعات بیشتری در این زمینه صورت بگیرد.
عفونت های معمول شامل: عفونت مجرای ادراری، عفونت های مجرای تنفسی، عفونت مخمر، سالمونلا، هرپس و زونا.
بثورات پوستی یکی از علائمی است که در مبتلایان به لوپوس پوستی مشاهده می‌شود. این ضایعات که در چانه و بینی وجود دارند، با سوزش و خارش همراه هستند و قرار گرفتن در مقابل نور خورشید باعث تشدید این ضایعات خواهد شد.
گاهی اوقات تحت اثر این بیماری، التهاباتی در مغز ایجاد می شود. که عوارض آن می تواند باعث سردرد، مشکلات ذهنی مانند از دست دادن حافظه یا ضعیف شدن تمرکز، تشنج، مننژیت یا حتی کما شود.
همانطور که در بخش علائم لوپوس هم توضیح دادیم، بیماری لوپوس باعث بروز شرایطی می‌شود که زندگی را تحت الشعاع قرار می‌دهد. در ادامه به این عوارض می‌پردازیم.
در آزمایش خون وجود یک سری از بیومارکرها مشخص می شود و این بیومارکرها اطلاعاتی درباره بیماری فرد (در صورت ابتلای فرد به بیماری خود ایمنی) به پزشک می دهند.